Yenidevir Gazetesi/Özel Haber
Bugün Arafat’tayız.
İnsanlığın en çıplak, en savunmasız haliyle gökyüzüne baktığı o durakta.
Toprakla gökyüzü arasındaki son eşik.
İnsan, bütün sıfatlarından soyunup sadece “kul” olur burada.
İşte o yüzden Arafat vakfesi, yalnızca bir ritüel değil, insanlığın yeniden doğumudur.
Ama bu yıl...
Bu yıl dudaklarımızdan yükselen dua, Filistin toprağının altında boğulmuş çocukların sesini taşıyor.
Ve Allah’tan başka neyi dileyebiliriz ki?
Arafat’ta toplanan her nefes, bu sene Filistin için.
Çünkü yardım artık sadece Allah’tan gelebilir.
Ve biz bunu biliyoruz.
Bunu ellerini semâya kaldıran anneler biliyor.
Ekmek kuyruğunda kardeşini sırtında taşıyan çocuk biliyor.
Bunu kalbinin en derin yerinde hâlâ vicdan taşıyan herkes biliyor.
Bugün yüzbinlerce Müslüman Arafat’ta.
Aynı güneşin altında, aynı duayla susuyoruz:
“Yalnız sana ibadet eder, yalnız senden yardım dileriz”
